Storm

November 22, 2012


มันเป็นค่ำคืนที่แสนจะขุ่นมัวไปด้วยความรู้สึกที่ไม่ชัดเจน
คืนนั้นมิร่ารู้ดีว่าเธอไม่ควรจะไปเจอกับเธอ ไม่ควรอย่างยิ่ง
ทั้งๆ ที่ชั่งใจแล้ว ครั้งแล้ว ครั้งเล่า ดูเหมือนว่าสมองกับหัวใจมักจะไม่ค่อยลงเอยกันได้ดี
 ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอคงไม่มีวันจะสนใจ
ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอเมินเฉยอยู่ตลอดเวลา

ทั้งๆ ที่คุยด้วยดีๆ แต่เธอก็ตอบมาด้วยคำสั้นๆ ที่ไม่มีอะไร
มันเป็นประโยคเดียวที่เทเลอร์อาจจะไม่ได้คิดอะไร
แต่เธอคงจะไม่มีวันรู้ว่ามันทำร้ายจิตใจมิร่าอย่างมหาศาล
กับคนที่รักเธอ รู้ึสึกดีกับเธอ พยายามจะทำให้เธอมีความสุข
แต่ด้วยเพียงคำพูดห้วนๆ คำเดียว ก็สามารถทำให้หัวใจที่เปราะบางแตกสลายได้

ไม่ใช่ว่าคิดไปเองหรืออะไร ก็เทเลอร์เป็นแบบนี้มาตลอด
มิร่ารู้ดีว่ามันคงไม่มีวัน เทเลร์ไม่เคยจะพูดดีๆ กับเธอ
ถึงเธอจะรู้ว่าลึกๆ แล้วเทเลอร์คงไม่ได้มีเจตนาอยากจะทำร้ายจิตใจใคร
แต่ด้วยความที่เป็นคนหยาบกระด้าง ไม่มีเวลามาใส่ใจสิ่งเล็กๆ น้อยๆ 
สิ่งทีี่ดูละเอียดอ่อนจึงมักโดนเทเลอร์เมินเฉยมาตลอด

ไม่รู้สิ..
อาจเป็นเพราะว่าทั้งสองคงยังไม่รู้จักกันดี บางที.. ถ้าสนิทกันกว่านี้
บางทีนะ

และก็เหมือนทุกๆ ครั้ง หัวใจของเธอมักจะเอาแต่ใจ เอาชนะความคิด
ที่คอยห้ามไว้ทุกครั้งเพราะรู้ผลลัพท์ดี...
ต่อให้ไปหาเธอในคืนนี้ ก็คงไม่มีอะไรีขึ้นมาหรอก มิร่า
แต่มิร่าไม่ฟัง เธอคิดเพียงแต่ว่า
ถ้าเธอไม่ได้เจอเทเลอร์วันนี้ เธอก็คงต้องกลับมานั่งทุกข์ที่เธอไม่ไปอีก
เพราะงั้นก็ไปซะ.. ถึงไปแล้วจะไม่มีอะไรดี ก็ยังดีกว่าไม่ไป

แต่เธอคิดผิดถนัด

ความจริงทุกสิ่งทุกอย่างมันเริ่มต้นที่มิร่าเอง ทั้งความรู้สึก ความคิด 
เธอเป็นคนที่ชอบเทเลอร์เอง เธอจึงทำให้ทุกอย่างยุ่งยากขึ้นในใจ
แต่กระนั้น ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะเป็นคนเดียวที่ทำให้เป็นแบบนี้
ก็เพราะเทเลอร์นั่นแหละที่เป็นแบบนี้ด้วย 
เทเลอร์ไม่ได้ชอบมิร่าในแบบนั้น แต่ด้วยความที่ขี้เล่น และชอบแกล้งคน
เธอจึงทำให้มิร่าคิดไปไกลกว่าเดิม และไม่สามารถจะกลับมายืนที่เดิมได้

ทั้งสองคนสร้างกำแพงขึ้นมาระหว่างกัน
กำแพงบางอย่างที่ยากที่จะทลาย 
มิร่าเองก็พยายาม คิด ทำ คิด แล้วคิดอีก 
แต่กำแพงที่ตั้งขึ้นมันหนาเกินกว่าจะพังลงไปได้... ทุกอย่างต้องใช้เวลา เธอรู้ดี

ค่ำคืนนั้นมิร่ารู้ดีและตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้ว
ว่าเธอจะไม่เข้าไปยุ่งกับเทเลอร์อีก ไม่ว่ายังไงก็ตาม
เทเลอร์มอบความรู้สึกอย่างเด็ดขาดกับมิร่าราวกับว่า
ทั้งสองไม่ได้ยืนอยู่บนโลกเดียวกันอีกต่อไปแล้ว 

มิร่าพยายามไม่มองเทเลอร์ ทั้งๆ ที่เทเลอร์เป็นคนเดียวที่เธอต้องการจะมอง
ต้องการจะพูดด้วย แต่มิร่าก็ไม่ยอมพูดกับเทเลอร์
เธอโกรธ ผิดหวัง น้อยใจ โมโห และทุกๆ อารมณ์ที่คนมีความรักจะรู้สึกได้ 
แต่นี่มันเป็นความรักที่แย่ แย่มากๆ
เธอมองทุกคนด้วยความเกลียดชัง 
การสังสรรค์กลายเป็นเรื่องน่ารำคาญสำหรับเธอในคืนนั้น
เธอเกลียดทุกคนที่คุยกับเทเลอร์ เกลียดสายตาของเทเลอร์ที่มองเขาคนนั้น
เกลียดที่ทุกคนทำแบบนี้ แบบนั้น กับคนนี้ และคนนั้น

และที่เกลียดที่สุดคือสิ่งที่เทเลอร์ทำกับเธอ

เทเลอร์ได้แต่ถามว่ามิร่าเป็นอะไร 
เธอมองมิร่าด้วยความเป็นห่วง แต่มิร่าไม่มีอะไรจะพูดกับเธอ
ท้ายที่สุด เธอพยายามแสร้งยิ้มและหัวเราะกับเทเลอร์
ทั้งๆ ที่ใจของเธอมันเจ็บปวด เทเลอร์คงไม่รู้ เพราะเธอไม่เคยสนใจอะไรเลย

ค่ำคืนนี้ มิร่าได้ตระหนักแล้ว ว่าเธอไม่คู่ควรกับเทเลอร์
ไม่สิ ต้องบอกว่าเทเลอร์ไม่คู่ควรกับเธอ
เธอมองทุกอย่างที่เทเลอร์ทำว่าเป็นเรื่องน่ารังเกียจ
ทั้งๆ ที่สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอตกหลุมรักเทเลอร์
อาจเป็นเพราะความผิดหวัง
อาจเป็นเพราะคืนนี้
อาจเป็นเพราะไม่มีใครใส่ใจกัน 

เทเลอร์ยืนอยู่บนพื้นดินเดียวกัน แต่เหมือนกับคนละโลกกับมิร่า

มิร่ากลับบ้านไปอย่างเสียใจ 
ไม่ได้เสียใจจนอยากร้องไห้ เพราะไม่มีเรื่องอะไรที่ต้องร้อง
แต่มันเป็นความผิดหวัง ความเสียใจ
และได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไมเทเลอร์ถึงต้องทำกับเธอเช่นนี้?

ทำไม?

Heartbeat - Dum Dum  girls
I Heard You Say - Vivian Girls

You Might Also Like

0 comments