"So if you're gonna hurt me

Why don't you hurt me a little bit more?

Just dig a little deeper

Push a little harder than before"

เมื่อคืนก่อนนอน อยู่ๆ ก็เพิ่งเข้าใจได้อย่างนึง

คือความทรงจำต่างๆ ของเรานั้น ระยะเวลาไม่ได้มีผลต่อความจำ

คือเราลองนึกว่าทำไมบางช่วงเวลาในชีวิตเราถึงจำมันได้ดี

ดีกว่าความทรงจำบางช่วงที่เกิดหลังเหตุการณ์นั้นอีก

กี่เดือนนะ สามเหรอ หรือสี่เดือนหลังจากนั้น

ตอนนั้นนานจะตาย จะปีแล้ว ทำไมยังจำได้ดี 

ทำไมเห็นภาพได้ชัดกว่าความทรงจำของอาทิตย์ที่แล้วอีก?

ก็เพิ่งรู้ว่าจริงๆ แล้วมันไม่ได้เป็นที่ระยะเวลาเลย

แต่มันอยู่ที่ความมากน้อยที่ใจเราให้ความสำคัญ

เรียกง่ายๆ ถ้ารักก็คงจำได้นานกว่ามั้ง...

เพิ่งเข้าใจได้อีกอย่างคือ

ชีวิตนี้ มันจะมีอยู่ไม่กี่คนที่เราจะตกหลุมรัก และรักนาน รักไม่ลืม

แม้เค้าจะไม่ได้รักเราก็ตาม จะร้ายใส่ยังไงก็ตาม

แต่ยังไง๊ยังไง เราก็ทำได้แค่รักมันอ่ะ 

และอีกเรื่องที่เพิ่งกระจ่าง ก็คือว่า

ต่อให้เราเชื่อว่าความรักมันเป็นสิ่งสวยงามหรือดีแค่ไหน

อย่าคิดว่าคนๆ นั้นจะเห็นดีด้วย

คนบางคนแม่งรังเกียจความรักที่เรามีให้

ยิ่งเยอะมันยิ่งกลัว พูดเลย มันจะยิ่งวิ่งหนีเราไป

ความรักที่ดีที่เรามีให้ บางทีคนนั้นอาจไม่เห็นค่า

เสียดายว่ะ ...แต่ทำไรไม่ได้

Things I have learned lately :

-In one life, there will be a few people you will fall in love so badly, 

and no matter how worst they are to you, how much they hurt you, 

you will just love them, nothing else you can do.

-According to the people you fell in love with, not all of them

who will appreciate your love. Some of them will hate the love you gave

no matter how good it is, they will never accept it and will runaway 

if you chase after them...

and another thing you and I should know :

-Give people a chance, if you don't accept their love,

please please please stay friends, give a chance, seriously, please

don't let someone go away from your life if they only wish to give you love

speak up, say something, keep them. 

Enough for hurting people,

if you have a good heart, use it