Nightmare

August 15, 2013

And then she appears just like a nightmare...


'การปรากฎตัวของเธอ ฝันร้ายที่คอยตามหลอกหลอน'

เธอไม่เคยใจดีกับฉัน
ไม่เคยพูดดีๆ ด้วย วิธีการปฏิบัติของเธอที่มีต่อคนอื่น ไม่เหมือนที่คนทั่วไปทำกัน ใครๆ ก็รู้จักเธอดี รู้ในนามของความมืดมน ความร้ายกาจ และความไร้ปราณีของเธอ...

พูดไปก็ฟังดูโหด เธอก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ นั่นแหละ เพียงแต่ว่าฉันรักเธอโดยน่าแปลกใจ รักมากซะด้วย และใครๆ ก็ไม่เห็นด้วยกันทั้งนั้น แต่จะมีใครบ้างที่รู้ ว่าที่ฉันรักเธอ ก็เพราะฉันมองเห็นความอ่อนโยนในตัวเธอ ในความมืดต้องมีแสงสว่างอยู่บ้าง ถึงจะเรียกว่าเป็นกลางคืนที่แท้จริง 

เธอมักจะปรากฎตัวในค่ำคืนที่ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอ และเมื่อเราเจอกัน เราไม่ค่อยมีคำพูดใดๆ ต่อกันเท่าไหร่ เพราะเธอก็มีชีวิตของเธอ แม้ครั้งหนึ่งฉันเคยได้เข้าไปอยู่ในค่ำคืนของเธอ มันเป็นเวลาสั้นๆ แต่ฉันมักจะนึกถึงเสมอ ฉันชอบนึกถึงความทรงจำดีๆ ที่เคยมี ที่มีเธอในนั้น ฉันเชื่ออยู่เสมอว่าเธอรักฉัน ฉันรู้สึกได้โดยที่เธอไม่ต้องบอก และแน่นอนว่าคนอย่างเธอไม่มีวันพูดเรื่องแบบนี้แน่ๆ

เธอโอบกอดฉันด้วยความรู้สึกบางอย่างที่ฉันสัมผัสได้ แม้ไม่มีใครมองเห็น และไม่มีใครเชื่อหากฉันพูดไป หลายครั้งที่ฉันเข้าใกล้เธอและต้องเจ็บ ฉันเรียนรู้ได้ด้วยตัวเองว่า คนอย่างเธอ ยิ่งเข้าใกล้ ยิ่งออกห่าง เธอดูเข้มแข็งและใจกล้า แต่มีบางคนเท่านั้นที่รู้ว่าจริงๆ แล้ว ใจเธอมีแต่ความกลัว....

เธอกลัวที่จะรักฉัน และเรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้

ฉันเคยเสียใจและผิดหวัง เคยโกรธและเกลียดที่เธอทำร้ายกัน โดยไม่สนใจใยดีว่าฉันจะรู้สึกยังไง แต่หลังจากนั้น ความเป็นเธอก็สอนให้ฉันรู้ว่าฉันไม่มีวันทำอะไรได้เลย นอกจากปล่อยให้มันเป็นไปในทางของมัน ฉันได้เจอเธอบ้างหากคืนไหนโชคร้าย แต่มีความสุขทุกครั้งที่ได้เจอ เวลาผ่านมาเกือบปี ฉันก็ยังรู้สึกรักเธอเสมอ มันอยู่ลึกๆ ในใจ และฉันพยายามจะไม่แสดงออกให้มากนัก เพราะฉันกลัวว่าเธออาจจะเกลียด หากรับรู้ถึงความรักแบบเดิมๆ 

ที่ตรงนั้น ที่เดิม ที่ๆ ฉันจะเจอเธอได้ตลอด ที่นั้นมีแต่ความทรงจำ ทั้งสุข เศร้า สมหวังและผิดหวัง ทุกๆ ความทรงจำมีเธออยู่บ้าง มากหรือน้้อยแล้วแต่เวลา 

สายตาของเธอและท่าทางแบบนั้น ฉันรู้สึกได้เต็มหัวใจว่าเธอคิดยังไง เพราะเธอพูดไม่ได้
ด้วยความดื้อดึงและความกลัวของเธอ ทำให้เราเรียนรู้ที่จะเข้าใจมันแบบนั้น ฉันรู้ว่าเธอรัก และเธอเองก็รู้อยู่เสมอว่าฉันรักเธอ

ฉันรักเธอ แต่ไม่สามารถเข้าไปอยู่ในโลกของเธอได้ และฉันก็เรียนรู้ที่จะมีความสุขในแบบนี้ เรามีโลกที่แตกต่างกัน แต่เรารักกันอยู่ในใจและความรู้สึก เราจะกลับมาเจอกันอยู่เสมอเมื่อถึงเวลา เธอคนเดียวที่ทำให้ฉันรู้สึก รักและเกลียด เท่าๆ กัน เธอร้ายยิ่งกว่าปีศาจตัวไหนๆ 

ทุกครั้งที่ฉันคิดถึงเธอ ฉันต้องห้ามใจตัวเองให้มากๆ และพยายามหยุดคิด ก็แค่นั้นเอง...

และตอนนี้จะให้ปฏิเสธก็คงยาก ว่าฉันคิดถึงเธออีกครั้ง ฝันร้ายมักจะตามมาหลอกหลอนในบางคืนที่ใจอ่อนล้า... 

From the loving monster,
Y'all have a bad dreams tonight!

............................................................................


You Might Also Like

0 comments