"เกาะเสม็ด" !
Ko Samed, Thailand





ช่วงนี้รู้สึกว่าไปเที่ยวมาบ่อยจริงๆ บ่อยมากจนเพื่อนๆ และคนรอบข้าง
แอบหมั่นใส้เล็กๆ เพราะก่อนหน้านี้ก็ไปมาตั้งแต่ หัวหิน บางแสน เชียงใหม่
และก็อะไรต่อมิอะไร เยอะแยะไปหมด แบบว่าไปเที่ยวทุกสัปดาห์เลยก็ว่าได้
(ทั้งๆที่งานก็เยอะมาก แบบว่าคนอื่นเค้าเครียดกัน.. แต่เราเที่ยว!)

ก็นะ เอาเถอะ ก็ชีวิตมันไม่ได้ยาวอย่างที่คิด จะมานั่งเซ็งอยู่ทำไม
มีโอกาสได้เที่ยวก็เที่ยวซะให้เต็มที่ แล้วที่ไปเที่ยวเกาะเสม็ดครั้งนี้ก็ไปกับ
ครอบครัวด้วย :) มีญาติๆ ที่มาจากญี่ปุ่น เค้าจะมาเยี่ยมทุกๆปี
นานๆ ทีได้เจอกัน จะไม่ให้ไปเที่ยวได้ไงล่ะ






-lovely sisters from japan :)

ทริปนี้เหนื่อยเล็กน้อย แล้วก็สนุกมากจริงๆ เพราะคืนก่อนไป จะต้องตื่นตีสี่
แต่ว่ากว่าจะนอนก็ปาไปตั้งตีสองกว่า.. ก็นะ เอาเหอะ พอนั่งรถ ก็ไม่ค่อยจะหลับ
พอถึงเกาะ ก็เอ็นจอยใหญ่ เล่นน้ำ ลงทะเล ขี่เจ็ทสกี มันส์มากกกกก
แต่ไปเที่ยวครั้งนี้ิเสียดาย ไม่ค่อยได้ตากแดดเลย (อยากผิวสีแทน)
แดดมันก็ออกนะ แต่ว่าตอนหลังฝนก็ตก ก็เลยแดดไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่
แถมไม่เห็นจะเห็นลูกหมาเลย ไหน Katy บอกว่าเกาะเสม็ดลูกหมาเยอะไง
แง๊.. เอ่อะคือจริงๆมันมีหลายหาดนะ ก็แน่ล่ะอยู่คนละหาดจะหาหมามาจากไหนวะ



-me and mumzie



-me and family <3

เที่ยวครั้งนี้สนุกดีค่ะ แต่ว่ามาแค่คืนเดียวเอง ถ้ามีเวลาได้อยู่เยอะกว่านี้น่าจะสนุกกว่าเดิม
อยากเล่นน้ำทะเลอีกเยอะๆ เวลามองไปที่ทะเลแล้วมันได้ไอเดียอะไรเยอะดี
รู้สึกมีไอเดียโลดแล่นตลอดเวลา แล้วยิ่งเวลาอยู่ในน้ำ ได้มองทะเลกว้างๆ อยู่รอบๆตัวเรา
นี่เป็นอะไรที่สุดยอดมาก (ได้มองทะเลแบบกลับหัวด้วยแหละ เจ๋งมาก)

บางครั้งเวลาเราชอบช่วงเวลาอะไรสักช่วง เรามันอยากจะทำให้มันอยู่แบบนั้นไปตลอด
ไม่ต้องอยู่ตรงนั้นตลอดก็ได้ แต่อยากจะหาวิธีที่จะเก็บทุกอย่างที่เราเห็น ที่เราได้ยิน
เก็บไว้ในที่ไหนสักแห่ง อยากมองมันเยอะๆ ฟังมันเยอะๆ แล้วจำเอาไว้ทุกอย่าง
ทุกส่วนของมัน แต่ว่าเราก็ทำไม่ได้.. แม้แต่รูปภาพหรือวิดีโอก็ยังทำได้ไม่หมดเลย
เท่าที่ทำได้ก็แค่เก็บมันไว้ในรูปแบบความทรงจำละกัน..
ซึ่งมันก็อาจจะจำได้ไม่หมดเท่าที่เห็น
แต่ทุกสิ่งก็รู้ๆกันอยู่ว่า..

All thing comes to pass!

ถ้าทุกสิ่งมันไม่ผ่านไป เราก็คงจะไม่เห็นค่าของมัน จริงป่ะ?