แสดงโดย : Ana, Maya, friends

(Thai Version)

ตอนเด็กๆ จำได้ว่าชอบวาดรูปมาก ว่างเมื่อไหร่เป็นวาดรูป

แล้วเมื่อไหร่ที่วาดรูป เพื่อนๆ ก็ชอบมารุมที่โต๊ะ

จำได้เลยว่ารุมที่โต๊ะเยอะมาก จนแทบไม่มีอากาศหายใจ

แล้วเราก็วาดอย่างไม่อาย วาดอะไรเหรอ? จำไม่ค่อยได้

รู้แต่ก็วาดไปเรื่อย คิดอะไรได้ก็วาดไปหมด

แถมเวลาที่ครูพูดว่า

"ห้องนี้มีใครวาดรูปเก่งๆ บ้าง"

ทุกคนจะต้องหันมาแล้วบอกว่า

"นิทานค่ะ!!!"

แหม... ไม่นึกว่าโตมาแล้วทุกคนจะ (เกือบ) ลืมกันไปหมด

เราก็ทิ้งไปนาน ไอ้วาดรูปเนี่ย ไม่ได้วาดจริงจังมานานแล้ว

จะจริงจังก็ต่อเมื่อเวลาเรียนแล้วไม่ได้ฟังครูก็เท่านั้น (bad girl!)

จนเมื่อไม่นานมานี้...

ได้มีคนสำคัญมาทำให้เรากลับมาวาดรูปอีกครั้ง และเขาคนนั้นก็ชอบรูปที่เราวาดมาก

เธอบอกว่า "ขออะไรอย่างได้มั้ย อย่าเลิกวาดรูปเด็ดขาดนะ"

แล้วตั้งแต่วันนั้น... ฉันก็สัญญากับเธอว่าฉันจะไม่มีวันหยุดวาด...

ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม :)

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง.......